سرویس جهان مشرق - اغتشاشات اخیر اگرچه به بهانه‌ی درگذشت مهسا امینی آغاز شد، اما در ادامه نشانه‌های یک عملیات گسترده‌ی خارجی برای «تغییر رژیم» در ایران را پیدا کرد. حمایت‌های علنی دولت‌های غربی از اغتشاشگران و اعتراف مقامات آمریکایی به تسلیح آشوبگران توسط عوامل برون‌مرزی نشان می‌دهد اغتشاشات خیابانی و عملیات‌های تروریستی طی ماه‌های گذشته صرفاً با هدف ناامن‌سازی کشور نبوده، بلکه کارزاری هماهنگ‌شده و سازماندهی‌شده با هدف سرنگونی نظام جمهوری اسلامی بوده است.

مجله‌ی آمریکایی «تایم» پیشاپیش برای جلد آخرین شماره‌ی خود در سال ۲۰۲۲، «زنان ایران» را به عنوان «قهرمانان سال» انتخاب کرده و اغتشاشات ایران را «مبارزه برای آزادی» توصیف نموده است. (+)

در همین‌باره بخوانید:

›› دفاع از اغتشاش و تهدید به حمله نظامی؛ ایران در سند راهبرد امنیت ملی دولت بایدن

›› ایرانی‌های بد - ایرانی‌های خوب؛ حمایت آمریکا از اغتشاشگران ایرانی

نشریه‌ی «بلک‌لیستدنیوز» اخیراً به تناسب خیزش‌های عمومی و شورش‌های مسلحانه‌ی اوایل دهه‌ی ۲۰۱۰ در بخش بزرگی از جهان عرب، که به «بهار عربی» مشهور شدند، نام «بهار فارسی» (یا «بهار ایرانی») را روی اغتشاشات اخیر در ایران گذاشته و طی گزارشی تحت عنوان ««بهار فارسی»: اجرای نمایش‌نامه‌ی لیبی و سوریه اکنون در ایران[۱]» توضیح می‌دهد که چگونه کارزار تغییر رژیم اخیر در ایران نشانه‌های دخالت سی‌آی‌ای و ام‌آی۶ را دارد و به نوعی یادآور کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ در ایران است. آن‌چه در ادامه می‌خوانید، ترجمه‌ی گزارش بلک‌لیستدنیوز است.

در همین‌باره بخوانید:

›› هذیان جدید بایدن: «ایران را آزاد می‌کنیم»

جان بولتون، ایران‌ستیر بدنام و مشاور امنیت ملی سابق آمریکا، اخیراً اعترافی کرد که البته جای تعجب ندارد؛ بولتون گفت سلاح دارد در اختیار افرادی قرار می‌گیرد که در حال اجرای جدیدترین کارزار برای تغییر رژیم در تهران هستند[۲]. از ۱۶ سپتامبر، یعنی کم‌تر از ۲۴ ساعت پس از پیوستن ایران به «سازمان همکاری شانگهای» (اتحادی که هدفش توسعه‌ی سیاسی، اقتصادی و نظامی روابط در منطقه‌ی اوراسیاست)، اعتراضاتی که ابتدا در واکنش به مرگ مهسا امینی[۳] (دختر ۲۲ ساله‌ای که به طور ناگهانی پس از مواجهه با یک پلیس زن در تهران فوت کرد) آغاز شده بود، به‌سرعت به شورش‌های خشونت‌آمیزی تبدیل شد که خیلی سریع تمام جمهوری اسلامی را فراگرفتند.

در همین‌باره بخوانید:

›› «سگ هار» سیاست خارجی آمریکا کیست؟

›› بولتون یک نومحافظه‌کار جنگ‌طلب است که اعتقادی به قوانین بین‌المللی ندارد

ماهیت ناگهانی و خشونت‌آمیز این شورش‌ها و پوشش هماهنگ آن‌ها توسط رسانه‌های غربی، همه‌ی نشانه‌های یک انقلاب رنگی سازماندهی‌شده توسط سی‌آی‌ای را داشت. این نشانه‌ها بعداً با دخالت مسیح علی‌نژاد[۴] تأیید شدند. علی‌نژاد یکی از عوامل آمریکاست که پیش از این با مایک پمپئو[۵]، وزیر خارجه‌ی سابق آمریکا و یکی دیگر از افرادی که مانند جان بولتون از حامیان قدیمی تغییر رژیم در ایران هستند، دیدار کرده است[۶].

«مسیح علی‌نژاد» (چپ) در دیدار با «مایک پمپئو» وزیر خارجه‌ی وقت آمریکا، در ماه فوریه‌ی سال ۲۰۱۹. پمپئو نیز، مانند «جان بولتون»، یکی از ایران‌ستیزترین سیاستمداران آمریکایی است و او را از طراحان اصلی عملیات ترور شهید سلیمانی می‌دانند. (+)

در همین‌باره بخوانید:

›› «بریج‌فای»؛ نسل جدید پیام‌رسان برای معترضان خیابانی

›› «جوکر»؛ تازه‌ترین نمادسازی آمریکا برای عملیات‌های خرابکارانه

واقعیت این است که سرنگونی خشونت‌آمیز حکومت در ایران [توسط غربی‌ها] سابقه‌ی تاریخی نیز دارد. ام‌آی۶ و سی‌آی‌ای سال ۱۹۵۳ [۱۳۳۲ شمسی] عملیات «آژاکس[۷]» را سازماندهی کردند که موجب سرنگونی محمد مصدق، نخست‌وزیر وقت ایران، شد که تصمیم گرفته بود ذخایر عظیم نفتی این کشور را ملی کند. [محمدرضا] شاه پهلوی، جانشین مصدق که مورد حمایت غرب بود، خودش در انقلاب اسلامی سال ۱۹۷۹ سرنگون شد؛ انقلابی که آیت‌الله خمینیِ ضدآمریکایی و ضدصهیونیست را به قدرت رساند؛ و جمهوری اسلامی از آن زمان تا کنون دشمن سرسخت غرب باقی مانده است.

سربازان ایرانی ماه آگوست سال ۱۹۵۳ میلادی (مردادماه ۱۳۳۲)، پس از سرنگونی دولت منتخب محمد مصدق، نخست‌وزیر ایران، در تهران به دنبال مردم معترض هستند. کودتای ۲۸ مرداد توسط سی‌آی‌ای آمریکا و ام‌آی۶ انگلیس و پس از اقدام مصدق در ملی‌سازی صنعت نفت ایران، صورت گرفت. در اعتراضات مردمی علیه این کودتا حدود ۳۰۰ نفر به ضرب گلوله در خیابان‌های تهران کشته شدند. (+)

با این وجود، اعتراف بولتون مبنی بر این‌که سلاح در اختیار «اپوزیسیون ایران» قرار می‌گیرد، سابقه‌ی تاریخی بسیار نزدیک‌تری دارد: ماه فوریه‌ی سال ۲۰۱۱، اعتراضات در لیبی نیز که با هدف اصلاحات دولتی آغاز شده بودند، به‌سرعت تبدیل به شورش خشونت‌آمیز شدند و طولی نکشید که تمام این کشور آفریقایی را فراگرفتند. تروریست‌ها به لطف تسلیحاتی که سی‌آی‌ای[۸] و ام‌آی۶[۹] در اختیارشان گذاشته بودند، و تحت پوشش منطقه‌ی پرواز ممنوعی که ناتو تحمیل کرده بود، در عرض هشت ماه کشور را تسخیر کردند. معمر قذافی، رهبر لیبی، نیز که برنامه‌اش برای ایجاد ارزی موسوم به «دینار طلا[۱۰]» جرقه‌ی عملیات تغییر رژیم را زده بود، ماه اکتبر همان سال در یکی از خیابان‌های شهر سِرت «اعدام خیابانی» شد؛ و کشورش که زمانی پررونق [و ثروتمندترین کشور آفریقایی] بود، تبدیل به یک جنگل بی‌قانون تبدیل شد[۱۱].

«جان بولتون» (دوم از چپ) در کنار «مریم رجوی» سرکرده‌ی گروهک «مجاهدین خلق» در مراسم بزرگداشت نوروز. بولتون یکی از حامیان دوآتشه‌ی منافقین است. (+)

در همین‌باره بخوانید:

›› ابوعطاخوانی قورباغه: وقتی جان بولتون از دیپلماسی با ایران می‌نویسد

›› «دیکتاتور خوب» و «جنایتکار جنگی خوب»؛ سیاست خارجی آمریکا بر چه مبنایی است؟

ماه مارس سال ۲۰۱۱ نیز عملیات تغییر رژیم مشابهی در سوریه آغاز شد؛ وقتی تروریست‌های مسلح‌شده توسط آمریکا[۱۲]، انگلیس[۱۳]، اسرائیل[۱۴]، و عربستان[۱۵] کنترل بخش‌های وسیعی از جمهوری عربی سوریه را به دست گرفتند. دلیل این عملیات، امتناع بشار اسد در سال ۲۰۰۹ از موافقت با ساخت یک خط‌لوله توسط قطر، متحد آمریکا، در کشورش بود، چراکه احداث چنین خط‌لوله‌ای ممکن بود روابط اسد با متحد کلیدی‌اش روسیه را به خطر بیندازد.

«دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور وقت آمریکا، «ملک سلمان» پادشاه سعودی، و «عبدالفتاح السیسی» رئیس‌جمهور مصر، در جریان نشستی در سال ۲۰۱۷ در ریاض. در جریان این نشست، سعودی‌ها «مرکز جهانی مبارزه با ایدئولوژی افراط‌گرایی» موسوم به «مرکز اعتدال» را تأسیس کردند که تبدیل به کانونی برای خرابکاری و آشوب‌آفرینی در منطقه، از جمله در ایران، شده است. (+)

در همین‌باره بخوانید:

›› «مرکز اعتدال»؛ آشنایی با اتاق عملیات اغتشاشات اخیر در عربستان

این در حالی است که سوریه، بر خلاف لیبی، توانسته است طی ۱۱ سال گذشته در برابر این کارزار تغییر رژیم مقاومت کند؛ و اسد تا امروز همچنان در قدرت باقی مانده است. صدالبته مداخله‌ی ایران در ماه ژوئن سال ۲۰۱۳ به این امر کمک بزرگی کرد. دمشق و تهران [در مواجهه با تهدیدهای نظامی دولت جورج بوش پسر پس از حوادث ۱۱ سپتامبر] با یک‌دیگر توافق دفاع مشترک امضا کرده بودند[۱۶]، و حملات هوایی روسیه نیز، که از ماه سپتامبر سال ۲۰۱۵ و به درخواست دمشق آغاز شده بود، موجب شد «ارتش عربی سوریه» بتواند مناطقی که تحت کنترل تروریست‌ها قرار گرفته بود، از جمله شهر کلیدی حلب، را باز پس بگیرد.

پس از حمله‌ی داعش به سوریه و تصرف بخش‌هایی از این کشور با حمایت آمریکا، بسیاری تصور می‌کردند دولت بشار اسد به پایان کار خود رسیده است، اما داعش نهایتاً به لطف همکاری ایران و روسیه با سوریه شکست خورد و اسد همچنان در سوریه قدرت را در اختیار دارد. (+)

همین‌جاست که، با توجه به شباهت‌ها میان اتفاقات لیبی و سوریه و آن‌چه هم‌اکنون در ایران در حال وقوع است، احتمالات شوم مطرح می‌شود. اگر ناآرامی‌های کنونی در نهایت به جنگ نیابتی علیه ایران تبدیل شود، لابی تغییر رژیم بدون شک به سمت درخواست برای «مداخله‌ی بشردوستانه» به سبک لیبی علیه جمهوری اسلامی حرکت خواهد کرد. البته از آن‌جایی که ایران یکی از پیشرفته‌ترین سامانه‌های پدافند هوایی در خاورمیانه را در اختیار دارد[۱۷]، هرگونه تلاش برای بستن آسمان این کشور بدون شک منجر به استفاده‌ی این کشور از قابلیت‌های موشکی‌اش[۱۸] علیه متحدان منطقه‌ای واشینگتن، مانند اسرائیل و عربستان، خواهد شد و جنگ نیابتی را به یک جنگ بزرگ منطقه‌ای تبدیل می‌کند.

«مهسا امینی باید امروز زنده می‌بود. در عوض، ایالات متحده و مردم ایران در سوگ او هستند. ما از دولت ایران می‌خواهیم آزار نظام‌مند زنان را پایان دهد و اجازه‌ی اعتراض مسالمت‌آمیز را صادر کند.» توئیت «آنتونی بلینکن» وزیر خارجه‌ی آمریکا، در حمایت از اغتشاشگران در ایران (+)

«ایلان ماسک» یکی از ثروتمندترین انسان‌های دنیا و کارآفرین سرشناس آمریکایی که در رأس شرکت‌های بزرگی مانند خودروسازی «تسلا»، و اکنون توئیتر، قرار دارد، فرصت اغتشاشات در ایران را غنیمت شمرد و بلافاصله درخواست معافیت از تحریم‌های آمریکا و مجوز ارائه‌ی اینترنت ماهواره‌ای «استارلینک» به کاربران ایرانی را مطرح کرد. دولت آمریکا نیز برای حمایت از آشوبگران در ایران و کمک به آن‌ها برای برگزاری تجمعات بزرگ‌تر، شرکت «اسپیس‌ایکس» متعلق به «ماسک» و ارائه‌دهنده‌ی خدمات «استارلینک» را از تحریم‌های ضدایرانی مستثنی کرد. (+)

در حقیقت، ایران توانمندی‌های خود در این زمینه را پیشاپیش، ماه ژانویه‌ی سال ۲۰۲۰، در حمله‌ی موشکی تلافی‌جویانه‌ی علیه پایگاه هوایی عین‌الاسد، محل استقرار نیروهای آمریکایی در عراق، در واکنش به ترور قاسم سلیمانی، فرمانده‌ی نیروی قدس سپاه پاسداران توسط یک پهپاد آمریکایی، اثبات کرده است. با این حال، سناریوی یک درگیری بزرگ منطقه‌ای ممکن است حتی منجر به تصمیم برخی از متحدان ایران برای ورود به جنگ شود. ماه مارس سال ۲۰۲۱، ایران و چینِ مسلح به سلاح هسته‌ای، قرارداد همکاری[۱۹] ۲۵ ساله‌ای به منظور گسترش روابط در زمینه‌ی توسعه‌ی زیرساخت‌های انرژی امضا کردند.

دیدار «ابراهیم رئیسی» (راست) رئیس‌جمهور ایران، با «شی جین‌پینگ» رئیس‌جمهور چین، در حاشیه‌ی نشست سال ۲۰۲۲ «سازمان همکاری شانگهای» در سمرقند، پایتخت ازبکستان. تهران و پکن سال گذشته‌ی میلادی (۲۰۲۱) یک توافق جامع ۲۵ ساله با یک‌دیگر امضا کردند. (+)

در همین‌باره بخوانید:

›› تفاوت ماهیتی سند همکاری تهران-پکن با برجام

›› چرا روسیه و چین، ایران را تقویت می‌کنند؟

پس از مداخله‌ی روسیه در اوکراین، تهران و مسکو نیز روابط خود را تقویت کردند[۲۰]، از جمله طی سفر ماه جولای ولادیمیر پوتین به پایتخت ایران. احتمال این‌که در صورت اقدام نظامی غرب علیه ایران، پکن یا مسکو تصمیم به مداخله بگیرند، بسیار زیاد است؛ و بنابراین این‌که ناآرامی‌های فعلی در ایران هرچه سریع‌تر فروکش کند، نه‌تنها به نفع این کشور، بلکه به نفع کل جهان است.

در همین‌باره بخوانید:

›› گزارش رسمی پایگاه ریاست‌جمهوری روسیه از دیدار رئیسی با پوتین

›› بازنویسی قواعد بازی در خاورمیانه توسط ائتلاف ایران-روسیه مقابل چشم آمریکا